راهیان نور یادش بخیر
این روزها که می بینم یا می شنوم خیلی ها دارن مهیا میشن برای رفتن به مناطق عملیاتی جنوب، خیلی دلم میگیره. خیلی دوست دارم با راهیان نور، راهی مناطق نورانی بشم.
مدام یاد راهیان نورِ عید سال 87 می افتم که با دانشگاه رفتیم جنوب. عجب سفری بود.
سفری که ابتدایش با جسم بود، میانه اش با دل، و انتهایش با عشق.
و عقلِ مادی، فرسنگها عقب افتاده بود!
هنوز هم هر وقت یاد اون لحظات می افتم اشک در چشمانم حلقه می زند. مخصوصا غروب شلمچه!!!!! که چه حال وهوایی داشت. واقعا که حال و هوای فاطمیه را داشت.
چند جا خونده بودم که شهدای بزرگی مثل شهید همت گفته بودند که از کجا نمیدونید که حضرت زهرا (س) شلمچه نیومده اند؟! ولی تا وقتی که نرفته بودم این حرفو درست نمی فهمیدم. وقتی برید شلمچه، حس و حال و هوای اونجا باهاتون حرف می زنه.
خیلی دوست دارم "فکه" برم و مقتل شهدای والفجر مقدماتی رو ببینم. جایی که بعثی ها شهدا و اسرا را آتش زدند!
پی نوشت: برای کاروان راهیان نور دانشگاهمون در سال 87 یه ویژه نامه درست کرده بودیم، اینجا گذاشتمش که هم مطالعه کنید هم اگر کسی راهیان نور میخواد بره بخوندش ضرری نداره.
التماس دعا
دریافت ویژه نامه راهیان نور
حجم: 1.73 مگابایت
توضیحات: مرکز آسمان
